Venetië en moderne kunst

De tweede dag Venetië starten we weer vroeg. Het lijkt zowel warmer als drukker dan gisteren. Het San Marcoplein is aanzienlijk voller. Als we verder lopen richting het Guggenheim museum lopen we door een dure straat met alle luxe die maar kunt bedenken. Er is nog steeds werk aan de winkel voor Robin Hood en andere socialisten.
Nadat we gisteren in Ca Pesaro zijn geweest was het vandaag de beurt aan het museum Peggy Guggenheim, een van de Guggenheims die haar vermogen besteed heeft aan kunst en het onderhouden van talentvolle kunstenaars. Dit museum hadden we in 2017 ook al bezocht, maar de rijke collectie van Peggy Guggenheim blijft de moeite zeker waard om nog eens te zien. Ook hier zijn er donaties, soms van complete collecties die de verzameling weer verrijken.
Nu is er een expositie van het werk van Edmundo Bacco, een kunstenaar waarvan Peggy Guggenheim de maecenas was. Zeer gevarieerd kleurrijk werk. De vaste collectie omvat onder andere werk van Picasso, Dali, Klee, de Kooning, Miro, Pollack, eigenlijk de complete 20e eeuws kunstwereld.
Na een heerlijke lunch aan de kade bezoeken  we het compleet door Tadao Ando  verbouwde pand van de Punte della Degana, een verbouwd douanekantoor, waar in grote zalen enorme kunstwerken tentoongesteld worden.
Meest spectaculair was de torenzaal in de punt van het gebouw, waar je over spiegels loopt, net of je naar beneden kunt vallen.

Vanaf het Lido zien we ‘s avonds de zon ondergaan boven Venetië.