Het derde land: Luxemburg

Na de pittige etappe van gisteren vandaag nog twee klimmetjes. De klimmeters zitten nog wel in de benen. Vanwege het verwachte onweer van vanmiddag, wat overigens achterwege is gebleven, gingen we vandaag vroeg op pad. Met als resultaat dat we om 13 uur in Lipperscheid aankwamen. De route was erg mooi. Eerst een klim uit Houffalize via een echt fietspad, vervolgens tussen uitgestrekte stukken agrarisch land met koeien en graan, door bossen met geregeld wijdse uitzichten.

Een stuk van de route liep over een voormalig spoor, lekker vlak in dit heuvelachtige land. Er was zelf nog een voormalig stationnetje. Grappig omdat ik twee weken geleden in Frankrijk op precies zo’n fietspad heb gereden, op bezoek bij vrienden in La Grande Pressigny.

Een verschil is onmiddelijk merkbaar als je België verlaat en Luxemburg binnen rijdt. De wegen zijn aanmerkelijk beter onderhouden. Zo hadden we een prachtige afdaling na Wiltz op een brede mooi geasfalteerde weg, waar nauwelijks verkeer op reed. Wat een verschil met gisteren bij Houffalize, waar een menigte fietsers en automobilisten af en aan reed.

De klimmetjes, uit Houffalize en omhoog bij Wiltz liepen op rolletjes. Bij de laatste, op weg naar Lipperscheid, sloeg de vermoeidheid bij Miriam wat toe. Kostte haar de bolletjestrui…

De middag hebben we besteed aan uitrusten en plannen van het volgende stuk, als we samen met Ellen gaan fietsen. De combinatie van lekkere fietsafstand, kunnen vinden van logies voor ons drieën en goede aanrij en terugkeer routes voor Ellen leverde een aardige puzzel op, maar die is nu opgelost. Tot Charmes is alles georganiseerd, daarna resten nog drie dagen naar Marnay, en dan Bazel. Maar dat is van later zorg.