Door Lotharingen

Hoewel we ook niet precies weten waar Lotharingen begint en de Elzas eindigt, of andersom, vandaag zijn we door Lotharingen gereden. Het was een pittige rit, vooral aan het begin en halverweg hadden we een paar flinke lange klimmetjes van 7% en ook nog wat 8%. Dat is best werken, en dan is het even niet zo erg dat het niet heel warm is. Want ten opzichte van gisteren verloren we wel een graad of vijf, brrr.

Bij elkaar weer zo’n 55 km en dat schiet goed op. Eerder was de planning nog wat ambitieuzer, maar gelukkig hebben we het gehouden bij dit soort afstanden, want dat is met dat geklim en gedaal (we begonnen en eindigden op ongeveer de zelfde hoogte, maar hebben wel ruim 500 meter geklommen) tellen de kilometers best wel.

Vandaag logeren we in Chambres d’hotes, waar we voorzien werden op een eenvoudig maar uitstekend diner in de vorm van een Quiche Lorraine, passender kan natuurlijk niet.

Naast ons logeren er enkele franse bosarbeiders, die voor de franse spoorwegen het bos onderhouden. Die moeten het met magnetronmaaltijden doen. We hebben ze maar getracteerd op een stukje Quiche. Dan maak je gelijk nieuwe vrienden.

Zoals gezegd schieten we aardig op, nu voorbij Metz, morgen op de hoogte van Nancy. De weersverwachting is niet uitbundig, maar het is uit te houden. Als de zon lekker schijnt, zoals vanmiddag, is het aangenaam vertoeven in de tuin, en wordt het gelijk behoorlijk warm. Het was Noorderwind en dat blijft het komende dagen, dus dat is prettig in de rug.

Kortom, we vermaken ons drieën best op de fiets