Naar Hoeville

Dezer dagen logeren we in Chambres d’hotes, bij mensen thuis. Iets eenvoudiger, maar prima op orde. Ontbijt inbegrepen. Zowel gisteren als vandaag kunnen we na de rit de nodige tijd in de tuin doorbrengen, lekker in de zon.  Het was niet makkelijk alle plekken een slaapplek te vinden, maar het lijkt toch gelukt. Vanmiddag hebben we de rest van de reis gepland en tot Basel gereserveerd. We hoeven niet onder de blote hemel te slapen. Dat zou overigens geen pretje zijn, want het koelt ‘s nachts nog steeds flink af, en overdag blijft het kwik rond de 20° hangen. Uitgezonderd als je in de zon rijdt of zit, want dan wordt het gelijk een stuk aangenamer.

Vandaag hebben we weer de nodige klimmetjes gehad, gevolgd door even zovele afdalingen. De rit was weer goed voor 624 meter hoogteverschil, met daarbij klimmetjes tot 10%. Dat is echt pittig, en Miriam ontwikkelt zich tot een echte berggeit, soms wat mekkerend, maar ze doet het klimwerk wel. De laatste vlak voor aankomst in Hoeville.

Konden we gisteren in ons Chambre d’hotes nog een warme maaltijd regelen, dat lukt vandaag niet. Als dan op het moment dat we inkopen willen en kunnen doen (dat is echt beperkt mogelijk), de bakker en de supermarkt dicht zijn, besluiten we maar uit lunchen te gaan, en ‘s avonds brood te eten. Beide van prima kwaliteit, en het laatste buiten genuttigd.

Onderweg en in de kamer worden de ritten, het klimwerk, de fietsvakantieplannen van Marleen en Joris en de problemen van het leven in het algemeen besproken. Met Ellen erbij geeft weer gezellige andere conversaties.

Dat allemaal op de verjaardag van Hans (lang zal hij leven!). En Jacky meldt dat zij en Franklin ons met de auto voorbij zijn gescheurd, op de Peage uiteraard. Goede vakantie jullie!