Verjaardag in de Rioja

14 september. Dat betekent: Miriam is jarig! Hiep hiep hoera!
Dus de dag begint met felicitaties en een kadootje. En in de loop van de dag allermaal appjes en telefoontjes. Dat gaat door tot in de avond. Hoogtepuntje is de op de fiets gezongen Lang zal ze leven van Els en Uilke.
En dan het heuglijke bericht dat Francien en Daan een zoon, Joshua, hebben gekregen. Geheel in de Van Lierop traditie, op de verjaardagvan Miriam. Aron gelijk met Karin. Kees gelijk met Thea.
De dag begint voor mij met een vergadering van het Instituut Asbest Slachtoffers en het Instituut Slachtoffers Beroepsziekten Gevaarlijke Stoffen, on line. Daarom vertrekken we later dan normaal, om 12 uur.
Vanuit het ene bergdorpje rijden we naar het volgende. Arnedillo is een leuk dorpje in de bergen.
We rijden eerst tussen de wijngaarden van de Rioja, en de heuvels met graanvelden, groente, bomen en grasvlaktes. Vervolgens is er een stuk met veel industrie, die soms ernstig stinkt. Er zijn uitgestrekte wijngaarden en af en toe een Bodega, wijnhuis voor een bepaald gebied. Het eerste deel is zeer de moeite waard, het industriële stuk is minder interessant..
Maar na zo’n 20 km komen we bij een fietspad, dat op een traject is aangelegd op een voormalige trambaan. We rijden dan 35 km vals plat omhoog. Op een gegeven moment rijst een bergketen op, die de vrees doet leven dat we een extra klim moeten doen. Maar dan is er een tunneltje door de bergketen heen, en dan rij je daarna een schitterende route langs bergen waarboven de gieren cirkelen, boven die twee eenzame fietsers…. Maar ze blijven hoog en ver weg.Die bergen zijn rood, en doen denken aan Brice en andere canyons in Amerika. Werkelijk een prachtig gezicht. Bijzonder is dat er op een aantal plaatsen grotten in de rotsen zijn gemaakt, die bewoond waren of zijn.
Dat vals plat gaat er na verloop van tijd wel in de benen zitten. Het is geen 5 of 8%, maar met de wind tegen voel je het na verloop van tijd wel. 
We zijn dan ook blij als we na opnieuw een flinke fietstunnel in Arnedillo zijn aangekomen. Daar zitten we in een appartement vlak naast de kerk, met een prachtig dakterras. Op het terras worden we opgeschrikt als de kerkklokken beginnen te luiden. Onze oren tintelen even na.
Van Franklin mogen we wel een meergangen diner hebben gezien de fietsinspanningen. Dat doen we dan met een fles Rioja. Maar onze waarneming is dat de Franse keuken het voorlopig wint van de Spaanse. Benieuwd of dat in Madrid zal worden gelogenstraft 😉.