Hopper?

Met de flamenco nog in het hoofd rijden we Palma del Rio uit. Het is een tocht langs eindeloze boomgaarden, vooral sinaasappels, maar ook andere citrus vruchten, perziken, veel olijfbomen, en tot onze verrassing, ook katoen. Dat hebben we voor het laatst gezien in Oezbekistan, waarbij ons vooral is bij gebleven hoeveel water er nodig is om katoen te kweken. En Zuid Spanje is niet het meest regenachtige gebied, om het diplomatiek uit te drukken.
De etappe van vandaag is vrij vlak, en we rijden dankzij een wind in de rug lekker door.
We komen aan het begin van de middag aan bij onze halteplaats, Estación de Catillana. Die hebben we uitgezocht om de tocht naar Sevilla in zo gelijk mogelijke stukken onder te verdelen.
Het hotel is gelegen aan een kruispunt richting Sevilla en Cantillana. Er is niet te doen, maar het hotel heeft een prima terras en een restaurant, dus we komen niets tekort.
Het is heerlijk weer, en we zitten tot laat buiten. Miriam legt een mooie zonsondergang vast en een beeld als op een schilderij van Hopper. Buiten horen we de auto’s over de weg en de trein over het spoor razen. Daar zullen we vast goed mee in slaap komen.

Morgen gaan we naar Sevilla.