Naar Verona

Als we wakker worden regent het hard in Vicenza. Bij het ontbijt is het motregen en besluiten we op pad te gaan. De route van vandaag begint naast ons hotel, direct de Corso Palladio op. Dwars door het centrum van de stad. En dan is er een forse klim, de heuvel op, 7%, even wakker worden.
Boven staat de Basiliek van Monte Berico. Hoog gelegen overziet het de stad. Wij kijken we nog een keertje van boven op de Duomo en de Basilica Palladiona uit.
Daarna start een stuk over de heuvelrug die zo’n 20 km lang of breed is. Het gaat op en neer. Door de bewolking en motregen kunnen we minder ver kijken dan je zou willen. Maar het uitzicht is toch heel mooi.
Als we bij Brendola zijn aangekomen vinden we het niet erg dat we daar een stijle afdaling doen en verder nog een vlak en glooiend traject hebben te gaan. Dat gaat door een pittoresk landschap met in de verte de Alpen/Dolomieten, en in de onmiddelijke omgeving uitgestrekte wijngaarden, en boomgaarden met appelbomen, pruimenbomen en wat al niet aan fruit. Dit is het gebied van de Soave, en de trossen druiven zijn enorm. Het vraagt om een proeverij als we in Verona zijn aangekomen.
Na vier uur zijn we in de stad aangekomen. Daarmee hebben we onze laatste fietstocht met bepakking erop zitten, vandaag 72 km.
Wat het weer betreft, het was bewolkt en we hadden wat motregen, maar de sloten water zijn eerder en elders neergekomen. Dat is te zien aan het waterpeil van de Adige, de rivier die door Verona stroomt.
De rest van de vakantie in Italië doen we vanuit hier. 
We hebben een B&B in het centrum van de stad.  Niet ver hier vandaan ligt de beroemde Arena.
De fietsen moeten drie trappen op, en kunnen dan in het portaal binnen staan. Die gaan alleen nog een paar op rondtour mee naar beneden, zonder bagage.