Oaxaca en Monte Alban

We zijn in het midden van Mexico aangekomen. Na twee pittige autoritten (380 en 250 km) zijn we eergisteren in Oaxaca aangekomen. Een grote stad met een mooi en interessant centrum. Natuurlijk met de nodige kathedralen en kerken, ook een aantal musea, maar daarvan is het personeel in staking (dat hebben wij dan weer), veel restaurantjes, kramen en winkeltjes met allerlei lokale handwerkjes, Mezcal winkels (dé lokale sterke drank) en veel touristen.
In tegenstelling tot wat de blonde studente op Nos.nl beweerde is hier net als in de rest van de wereld volop Corona. In Oaxaca is het verplicht een mondkaje op te hebben op straat, en uiteraard binnen. Ook bij de 28° en 29° die we vandaag en gisteren hebben. Altijd handen ontsmetten, soms temperatuur meten. En toen in in Mexico City ontbijt had was op de TV in programma Foro (Forum) was hét thema Corona, net als in Nieuwsuur of op1 bij ons.
Wel is alles open (behalve dan de musea, maar dat is om een andere reden), ook de nachthoreca, waar jong en oud tourist zich uitleven.

Gisteren hebben we een stadswandeling gemaakt, waar een Italiaanse die zeven jaar geleden naar Mexico was geëmigreerd on het nodige over de geschiedenis van Mexico en de rol die sommigen uit Oaxaca daarin hebben gespeeld, heeft toegelicht. Zo kwam Benito Juarez uit Oaxaca, de eerste en tot nu toe enige autochtone, uit de oorspronkelijke Mexicaanse bevolking afkomstige president van Mexico. Die heeft veel gedaan aan de rechten van de autochtone volken, maar zijn werk is nog lang niet voltooid, 150 jaar later.
Ook zijn we geïnformeerd over een aantal buurten en gebouwen uit Oaxaca.

Vandaag hebben we een tour gemaakt naar Monte Alban, een oude stad van de Zapoteken, een van de oorspronkelijke Mexicaanse volken (daarnaast heb je vele Maya stammen, de Azteken en nog een reeks volken, bijelkaar ruim 150 stuks). Monte Alban ligt op een berg, en er zijn veel resten van de fundamenten van hun gebouwen en piramides gevonden. Eerst lijkt het niet veel, maar als je een keer boven ben ontvouwt zich een groot gebied met tempels, graven, gebouwen, paleizen, wateropslag. Absoluut indrukwekkend, ook als je Chitzen Itza, Palenque, of Inca complexen als Machu Pichu en Lambayoque heb bezocht.

Daarna zijn we per fiets de berg afgesneld, en vervolgens door een aantal omliggende dorpen gereden, terug naar Oaxaca. De hellingen van de verharde maar ook de onverharde zandwegen waten uitdagend. Ruim een uur klimmen en dalen over onverharde wegen waren een welkome afwisseling voor het wandelen en nietsdoen van de afgelopen dagen. Daarna over de reguliere weg terug, ook af en toe nog lekker stijgend.

Daarmee is het bezoek aan Oaxaca bijna af. Vanavond nog een hapje eten, en dat kan je hier goed doen. Gisteren voor het eerst niet Mexicaans gegeten: Frans, met een Zalm met sinaasappel,voor mij een chateaubriand voor Aron. Echt goed, een voor lokale begrippen aan de prijs, maar voor een kleine € 40 waren we klaar.