Tehuacan en zijn cactussen

Gisteren hebben we het bezoek aan Oaxaca afgesloten, met een laatste blik op het hotel. In ruim twee uur zijn we gereden naar Tehuacan, onze volgende stop. De (tol)weg was van zeer goede kwaliteit, op een enkel gat na, maar dat mag geen naam hebben op 210 km.
Tehuacan is een stad van ongeveer 250.000 inwoners, waar weinig te doen is en weinig toeristen verblijven. De belangrijkste highlights zijn de waterbronnen (Tehuacan is het Spa van Mexico) en een natuurpark met meer dan 200 soorten cactussen. Met die 200 soorten is het meest diverse ecosysteem te wereld (maar dat hebben we wel vaker gehoord).
Vandaag hebben we dat cactuspark bezocht. Het ligt op 30 minuten rijden van het hotel. Het bezoek was zeer de moeite waard. We werden door een lokale gids voorzien van informatie over het gebied en de cactussen, alsmede de holen van schorpioenen die er oom verblijven (maar die zich verstopt hielden). De cactussen groeien zeer langzaam, kunnen heel veel water bevatten (1.000 liter), en hebben vanwege het grote gewocht een zeer sterk houten skelet vanbinnen. Een enkele cactus was doodgegaan. Dat kwam door een kever die zich nestelde in de cactus, en wier larven vitale delen kunnen opeten waardoor de cactus doodgaat. Spechten zijn dan weer de vrienden van de cactussen, want die pikken ze uit de gaten in de boom, en dan kan de cactus gewoon door groeien.
De bomen zijn imposant, cactussen kunnen wel 10 - 12 meter groot worden. Zie Aron op de foto naast een paar cactussen, als voorbeeld.
Het weer is zeer aangenaam, fris in de ochtend en dan opwarmend tot 24° aan het eind van de middag. Gisteren was het frisser, doordar een koudefront was overgetrokken. Dat was het tweede koude front, want eerder hadden we dat in San Cristobal de las Casas meegemaakt.
Het hotel beschikt over een gym, waar Aron en ik gisteren 45 resp. 30 minuten hebben hardgelopen/gecrosstraind. We zijn weer fit, na eergisteren te hebben  gefietst en nu dus dit weer. Onze beide laatste corona testen zijn negatief, en dat wil ik graag zo houden. De problemen met de maag/ingewanden zijn nu wel voorbij.
In het centrum zijn twee belangrijke pleinen, de Zocalo, het centrale plein, waar ook de gekleurde letters van Tehuacan zijn te vinden. En het Parque Ecológica, waar je lekker op een terrasje kan zitten. Vanmiddag kregen we een iitgebreide voorstelling te zien van een groep jongeren die er de lokale dansen aan het oefenen waren.
Vanavond nog een keer de stad in, en dan zetten we het vizier op Puebla, dat de hoofdstad van de provincie Puebla is, en 2,5 miljoen inwoners telt. Dat is weer andere koek.