Door de polder naar de Adriatische Zee

Als je vanuit Ferrara naar Ravenna wil, is de afstand net iets te groot om in een keer te fietsen. En er tussen in ligt eigenlijk niet veel soeps op de Reitsmaroute. Dus we hebben een kleine omweg bedacht naar Porto Garibaldi, aan de Adriatische Zee.

Om daar te komen moesten we eerst de stad uit, een stukje muur langs en dan de bekende Povlakte op. Na het regenfront van gisteren is het iets frisser, maar we zitten al gauw weer tegen de dertig graden.

Na een kilometer of dertig kom je dan in een ons bekende omgeving: polderland. Want dit deel van Italië is net als de Beemster en de Haarlemmermeer ingepolderd. We rijden dan ook langs lange rechte wegen, doorkruist met kanalen, en dit alles omringd door een echte ringvaart. Er is nog een meer, het Meer van Camacchio, dat niet is ingepolderd, en waar vissen gekweekt worden, visserij plaatsvindt en waar naar verluid flamingo's, lepelaars en kraanvogels (kunnen) vertoeven. Benieuwd of we die gaan zien.

En geheel in stijl van het vlakke land hebben we een stevig briesje in het gezicht, dat de nodige verkoeling geeft, maar mij ook tegenzit en tegen staat.

Na iets meer dan 70 km strijken we neer in Porto Garibaldi, vestigen ons een middagje op het strand en nemen we een duik in de Adriatische Zee. Gelukkig hebben ze nog een parasol en twee ligbedden over, zodat we ons relaxed kunnen neerleggen.

Ook komt er het door Miriam al langer bepleitte bezoek aan de kapper, waar Miriam een Italian look krijgt, en ook ik gekortwiekt wordt.