Alea iacta est!
29 juli 2017
We nemen afscheid van Els en Uilke. Zij gaan richting Bologna, bergen en Florence, wij gaan naar het zuiden. Het was fijn met zijn vieren enkele dagen te hebben doorgebracht. Hoewel het vluchtelingenbeleid en de kabinetsformatie nog niet helemaal zijn opgelost, zijn we gisteren wel een eind gekomen.
Met een starttemperatuur van 30 graden is het een warme dag geworden, hoewel het aan zee iets frisser was. We starten de route richting de delta van de Po, waar we gisteren met zijn vieren hebben gefietst. Nu zetten we meer zuidelijk door, de delta uit naar de zee richting Rimini. De Lido's aan de zee zijn niet heel uitnodigend. Gelukkig hebben we gisteren en een paar dagen geleden de Adriatische Zee al kunnen beproeven. Nu is het doorzetten geblazen in de warmte. Bij elkaar is de route 60 km, mede dankzij een enkel navigatiefoutje mijnerzijds. Maar uiteindelijk zijn we aangekomen in Sant Arcangelo, dat ons voorpoortaal is naar de bergen van de Apenijnen. We gaan morgen langzaam maar gestaag klimmen, om de dag daarna de eerste pas te nemen. Hopelijk neemt de hitte ons en vooral Miriam, niet veel te grazen.
Op weg hierheen zijn we de Rubicon gepasseerd. De beroemde rivier die Julius Ceasar overstak met een leger, terwijl het een demilitariseerde zone was. Hiermee nam hij de macht in Rome over, terwijl zijn vijanden Rome uitvluchtten.
Wikipedia: 10 januari 49 v.Chr. bereikte Julius Caesar met zijn leger de Rubicon, de stroom die de grens vormde tussen Gallia Cisalpina en de gedemilitariseerde zone Italia, die geen enkele Romeinse veldheer met zijn troepen mocht betreden. Terwijl hij nog in besluiteloosheid stond, verscheen een buitengewoon grote en mooie man die zittend fluit speelde. Soldaten, onder wie trompetters, en herders stroomden toe om naar het fluitspel te luisteren. De man ontrukte een soldaat een trompet, sprong naar de rivier, gaf een harde stoot op de trompet als aanvalsteken en stak over naar de andere oever. Daarop zei Caesar:
"Eatur quo deorum ostenta et inimicorum iniquitas vocat. Iacta alea est.
Laat ons gaan waarheen de tekens der goden en de kwaadwilligheid van onze vijanden ons roepen. De teerling is geworpen."
— Suetonius, Divus Iulius 32f.
Waarmee maar gezegd wil zijn: Rome, Miriam en Leo komen er aan!
We zijn eerst naar het keramiek museum in Faenza gegaan met een grote en prachtige verzameling keramiek van de 17e eeuw tot heden. Mooie vazen in allerlei vormen, serviezen, enkele Picasso's, kubistische vormen, een gestileerde kat, een 'boom met blauwe en groene blaadjes' enz.
Ook Faenza heeft een Piazza del Popolo met aan beide zijden twee tegenover elkaar liggende Palazzo's met een zuilengang. Helaas stond het hele plein vol met een markt zodat het effect een beetje verloren ging.
Daarna door naar Dozza, een schilderachtig dorpje met smalle straatjes waar op de huizen allerlei schilderwerken zijn gemaakt. De meeste zijn niet heel bijzonder, enkele zijn wel aardig.
Was gezellig om een aantal dagen samen op te trekken en een beetje gevoel te krijgen voor jullie fietsende bestaan,
Groetjes Els en Uilke