Afdalen in Italië

De weersvoorspellingen zijn gematigd. Wel warm maar vanmiddag ook regen. De dag begint fris en met een afdaling naar Nauders. Vervolgens klimmen we naar de Reschenpas (1515 m). Pittig, maar goed te doen. Daarmee hebben we het hoogste punt van de reis bereikt.

Voor de pas komen we in Italië, na Nederland, Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland het vijfde land van de fietstocht.

Na de pas blijven we eerst redelijk hoog en fietsen langs het Reschenmeer, vanwaar er een prachtig beeld van besneeuwde Alpen zijn. Het is zes km klimmen en dalen. Net als bij de daarop volgende Haidersee.

Daarna begint het dalen. Kilometers lang, tot wel 17%. Dat betekent dus racen naar beneden. Op een gegeven moment raken we de route even kwijt, maar aangezien alles in het dal naar beneden is, is dat te overzien. Dat gebeurde dan wel weer precies op de hoogte van Mals, dat we echt moeten bezoeken vanwege de unieke, historische Carolinische fresco die in de St Benediktkirche hangen. Helaas is de kerk (op zondag) gesloten.

Als we de route weer hebben opgepakt rijden we over fietspaden en stille weggetjes naar beneden, in totaal 60 km naar Goldrain, of Coldrano zoals het dorp in het Italiaans heet. Nu heet het riviertje de Etsch, of Adago in het Italiaans. We zitten nog in het Duitstalige deel. Straks kunnen we ons Italiaans oefenen.

Het verval van de rivier is groot, en de daling navenant stijl. Soms lastig rijden als het onverhard is, maar meestal erg relaxed.

De zon schijnt lange tijd. Tot dat we Goldrain naderen. Daar regent het. Wij houden het gelukkig droog. Pas in het hotel zijn er een paar onweersbuien.