Toulouse, La cité Rose

Wie is er eerder in Toulouse geweest? Wij niet. Gisteren zijn we de stad binnen gereden en hebben in de buurt van het apartement rondgelopen. De eerste indruk was van een wat verwaarloosde stad, een wat mindere buurt.
Als eerste zijn we naar het eind van het Canal du Midi gegaan, dat op enkele minuten lopen ligt. Het einde van weer een deel van onze fietstocht. Het Canal du Midi komt samen met het Canal  Láteral á la Garonne uit bij een bassin. Morgen gaan we Canal Láteral á la Garonne vervolgen naar Bordeaux.
Maar eerst Toulouse. We zijn richting centrum en later Garonne gewandeld. Dat is een brede rivier, ook al staat het water niet erg hoog. Daar werd de stad al wat gezelliger.
Vanochtend zijn we opnieuw de stad in gegaan en naar een aantal bijzondere gebouwen te gaan kijken. En het mag gezegd, Toulouse is zeker de moeite waard. De huizen van de patriciers, de Basiliek en de Kathedraal, het Capitoleum van waaruit de stad werd geregeerd, private en publieke musea met als gemeenschappelijke noemer de rode bakstenen waarmee hier werd gebouwd vormen een aantrekkelijk stadscentrum. Het centrum is in de tijd van de Renaissence gebouwd , toen de stad rijk werd van de verkoop van blauwe kleurstof, het pastel. Het lijkt een beetje op Italiaanse  steden. 
Helaas was de Fundation Bemberg gesloten, in renovatie, want daar hangt een bijzondere collectie impressionistische werken. Miriam heeft wel een tentoonstelling over Mitra bezocht, een grote religieuse stroming in het Romeinse rijk. 
Bij de Garonne hebben we ook de Pont Neuf bewonderd. Een brug waarvan de bouw 80 jaar heeft geduurd, en waar in de pilaren enorme ruimtes zijn opengelaten, om te zorgen dat de brug bij hoog water niet wordt meegesleurd.
Het centrum is fors, Toulouse is de vierde stad van Frankrijk, 450.000 inwoners. Je bent na een volle dag nog niet uitgekeken, en de  Ruimtevaart-expo (Airbus en de ruimtevaart industrie zijn hier gesitueerd) hebben we ook nog niet gedaan.