Naar Erfurt en Sömmerda

Na Weimar gaan we weer fietsen. Eerst twee kortere etappes (25 en 35 km), naar Erfurt, en daarna naar Sömmerda.
De rit naar Erfurt ie een eetje saai. We hebben geaccepteerd dat het een korte etappe is, omdat we een en ander willen bekijken in Erfurt. En dat blijkt een goed besluit. Erfurt is een prachtige stad. Vol mooie oude panden en gezellige pleintjes. Dat is het leuke van fietsen. Je komt op onverwacht mooie plekken.
Zo is er een enorme Dom, die hoog op de heuvel staat naast het centrum van ee stad. Er is een oud en nieuwer deel. Naast de Dom staat dan als derde de Sint Severi Kerk, mooi in zelfde stijl.
Daarnaast ligt de Citadel op de Petersberg, maar om mijn  knieën te ontzien zijn we die niet opgegaan.
Erfurt heeft verder de resten van de oudst bekende synagoge in Europa. Er is inderdaad niets meer van over en te zien na meer dan vijfhonderd jaar. In 1548 zijn de joden definitief verbannen uit Erfurt. In de 14e eeuw is er een tijdlang een joodse gemeenschap gevestigd, die na de pestepidemie in 1452 verdreven werd. Enkele decennia later konden joden zich opnieuw vestigen. Tot dat daar een einde aan werd gemaakt en iedereen moest vertrekken. Een aspect, waaraan Dassen in zijn boek over de Weimarrepubliek en het antisemitisme toen, ten onrecht aan voorbij gaat: het antisemitisme in Duitsland heeft ook een eeuwenlange geschiedenis.
Verder is in Erfurt in 1892 het beginselpramma van de Sozial Demokratischer Patijd Deutschland, de SPD vastgesteld, met als hoofd auteurs Karl Kautsky (de principiële marxist) en Eduard Bernstein (de man van de geleidelijke hervormingen: het doel is niets, de beweging is alles).
Vandaag zijn we aan de route richting Leipzig gestart. Met een kleine omweg naar het noorden en daarna het oosten. Anders hadden we een stukje terug moeten fietsen, en dat doet Miriam principieel niet.
Een goede keuze want langs de riviertje de Gera en daarna de Umstrut loopt een heerlijk fietspad eerst door een park in Erfurt, en later met bomen omzoomd door het heuvellandschap. Tot drie keer toe toonde de koekoek zich, de laatste keer met zijn tweeën in de vlucht. Altijd leuk, dat vogelen. De roodbruin geverde vogeltjes die zich diverse keren toonden konden we niet determineren.
Vanwege de (on)mogelijke slaapplekken verderop zijn we in Sömmerda gestopt. Dan volgen komende dagen ritten van 60 km. Goed te doen.