Langs de Taag naar Aranjuez

Na een aantal stedendagen gaan we weer een dagje fietsen. Langs de Taag, naar Aranjuez.
Als we Toledo uitgaan dalen we van de berg naar een fiets/wandelpad rond de stad langs het water. Even zoeken, maar wel de moeite waard. Dan steken we de brug over en volgen een 8 km lang fietspad annex Groene Weg. Die houdt echter op aan de rand van de stad, en dan besluiten we het wandelpad naar Aranjuez te gaan volgen. Dat gaat een poosje goed, al leidt dat door een enorm bedrijventerrein van wat ook nog Toledo blijkt te zijn. Maar buiten de stad gaat dat over in een onverharde weg. Als alternatief voor de grote weg lijkt ons dat een goed idee, maar na een poosje wordt het zo slecht dat we besluiten toch de grote weg te volgen. Dat bevalt ook weer matig, en we proberen dan maar de route van Benjaminse op te pakken (die een andere grote weg heeft uitgezocht).
Om omrijden te voorkomen slaan we ergens af, waardoor we over een goed bereidbare zandweg de korste weg richting de route gaan.
Deze weg leidt echter naar de Taag, en de route ligt aan de andere kant. Er is dan een spoorbruggetje dat we kunnen gebruiken. Gelukkig rijden er weinig treinen, maar de brug bestaat uit rails met losse dwarsliggers zonder bodem er onder, en links en rechts een smal  rooster dat als pad kan dienen. Tussen het rooster en de dwarsliggers kun je de rivier zien lopen…. Niet echt mijn ding, maar we zijn er overheen gekomen.
Vervolgens hebben we de Benjaminse route kunnen oppakken. Bij elkaar was het niet het mooiste traject, om het diplomatiek uit te drukken. Dat was deels over een grote weg, deel over een overharde weg
De laatste tien km mochten we weer op asfalt rijden, en dan zijn we in Aranjuez.
Hier staat het paleis waar de Spaanse vorsten in het voorjaar vertoefden. Het zijn grote, wat protserige gebouwen en enorme tuinen, nu parken die voor iedereen toegankelijk zijn. Die zijn de moeite waard om door te wandelen, het verval van de Taag en de eenden en ganzen in het water te bewonderen,
Dit is natuurlijk wel de plaats waar we het Concierto d’Aranjuez van Rodrigo opzetten. Niet alleen omdat het hier thuis hoort, maar ook omdat het één van de mooiste gitaarconcerten is. Jammer dat er geen live voorstelling is.