Dresden

Voor de liefhebbers gaat vandaag het reisblog weer van start.
Afgelopen maandag zijn we vlekkeloos met de trein vervoerd naar Dresden, het startpunt van onze reis.
Een appartement in het centrum, tegenover de Frauenkirche is onze uitvalsbasis om de stad een beetje te leren kennen.
Hoofdstad van Saksen, enige tijd de zetel van de koning van Polen, vestigingsplaats van prachtige musea, doelwit van de geallieerden bij bombardementen in de Tweede Wereldoorlog en verzetshaard in 1989 bij de omverwerping van het communistisch regime is het stad vol gescheidenis.
Het centrum is in oude glorie hersteld, nadat in januari 1945 de Amerikanen en Engelsen het finaal plat hadden gegooid, een beetje zoals Gaza. Het aantal doden bedroeg naar schatting 25.000, niet de 200.000 waar nationalistische duitsers het over hadden, noch de 135.000 waar Kurt Vonnegut het in Slaughterhause Five de SF-roman die ook over het bombardement gaat, over schreef.
De kunstschatten zijn, ik zou zeggen haast onuitputtelijk. Er zijn twee grote kunstmusea, één voor moderne kunst, vanaf ongeveer 1850 tot heden, en de Gemälde galerie met Italiaanse, Spaanse, Duitse, Franse, Vlaamse en Nederlandse schilderkunt uit de gouden eeuwen van deze landen. Daarnaast zijn er nog een reekst musea, die we links hebben laten liggen, onder andere over de geschiedenis van Dresden en het porcelein museum.
naast kunst kijken hebben we de oude binnenstad verkend. De wandeltocht naar de nieuwe binnenstad hebben we afgebroken omdat ik probelemen heb met mijn knie. Zien hoe dat zich morgen gaat ontwikkelen, als we de eerste fietsdag hebben.
De oude binnenstad is dus helemaal herbouwd, en staat vol met duits barokke paleizen, orangerieën en kerken. Daartussen liggen grote pleinen. Er wordt nog steeds gewerkt aan de binnenstad. Zo ligt het hof tussen de orangeriën en de Gemälde Galerie helemaal open. De binnensad is een groot museum mideenin een moderne stad. Prachtg, mooi, maar ook een toeristen eiland.