Naar Ronda

Gisteren hebben we na de trein, de fiets en de bus het volgende vervoermiddel gebruikt. Op het AVE (Spaanse HSL) station hebben we de huurauto opgehaald.
Hoewel de callcentre medewerkster beweerde dat we na alles digitaal en telefonisch te hebben geregeld, recht hadden om ‘langs de wachtrij’ te mogen, konden we aansluiten in een flinke rij wachtenden. Uiteindelijk viel het met een uurtje wachten mee, maar wel zonde van de tijd.
We rijden in een Opel stationcar waarvan we in eerste en tweede instantie de achterklep niet open kregen. Hulp van het Avis-meisje was nodig om uit te leggen dat het een klapachterdeur was, die je zijdelings moet openen.
Met de fietsen achterin zijn we in twee uur naar Ronda gereden. Eest een stukje autosnelweg, daarna een tweebaansweg die zich gaandeweg door een prachtige heuvelachtig en later bergachtig gebied heen slingert. Deels landbouw, maar ook veel groen bebost gebied. Een mooie rit.
In de namiddag hebben we Ronda een beetje verkend. Mooi gelegen op een berg heb je uitzicht op de befaamde kloof en verderweg liggend gebergte. De kloof doorsnijdt het stadje. Bij het vallen van de avond prachtig in het licht.
Over de kloof loopt de ‘Nieuwe Brug’, die de negentiende en twintigste eeuwse reizigers hebben bezongen. Men is trots op die rijke jonge reizigers, die op hun ‘grand tour’ door Europa Ronda aan deden.
De oude stad hebben we heel kort doorkruist, en zie er zeker de moeite waard uit. Wat een verschil weer met de zandbak in El Rocío! Dit doet weer mee herinneren aan Toledo en andere Spaanse steden.
Ondertussen is vandaag Esther jarig, 60 jaar. Van harte!